Dzisiaj konczy sie moja podroz po wspanialym kraju, jakim okazal sie
Myanmar, czyli Birma. Za zobaczenie Birmy udalo mi sie wygospodarowac
zaledwie 16 dni, a to niewiele i przydalby sie jeszcze z tydzien.
Tempo dlatego znowu bylo wariackie jak na tutejsze mozliwosci
transportowe. Mysle, ze kilka watkow na temat Birmy pojawi sie na
blogu, a poki co krotkie podsumowanie.

Zwiedzanie zaczalem od bylej stolicy, Yangonu,, ktora znana jest
przede wszystkim z ogromnej swiatyni, Schwadegon Paya. Sama swiatynia
faktycznie moze robic wrazenie, choc dla mnie troche za bardzo sie
swieci. Duzo ciekawsze jest natomiast zycie toczace sie wewnatrz.

Dalej udalem sie do Kalaw, skad wybralem sie na trzydniowy spacerek w
strone Jeziora Inle. Choc prawdziwych gor nie zasmakowalem, to
napotkana ludnosc nalezaca do wielu roznych plemion stanowila
wystarczajaca atrakcje. A samo Inle zaskoczylo mnie niesamowicie, choc
i tak spodziewalem sie rewelacji, to nie az takiej, bo to co
najciekawsze w okolicy, znalezc mozna na samym jeziorze, a nie na jego
brzegach, tak jak sobie to wyobrazalem, a jedynym sposobem na odkrycie
wszystkich skarbow jest podrozowanie lodzia.

Z Inle pojechalem do Hsipaw, spokojenego gorskiego miasteczka w stanie
Shan. Niestety czasu zabraklo mi na eksploracje okolicy, ktora wydaje
sie sie byc bardzo ciekawa przyrodniczo i kulturowo.
Potem padlo na Mandalay, drugie co do wielkosci miasto Birmny, gdzie
spedzilem prawie 3 dni odwiedzajac jeszcze wiecej swiatyn i ogladajac
jeszcze wiecej zlotych posagow Buddy w Amarapurze, Inwe i Sagaing.

Zwiedzanie "Wielkiej Czworki" skonczylem w Bagan, gdzie na przestrzeni
42 km kwadratowych znajduje sie ponad 4000 swiatyn. O ile tylko kilka
najwiekszych swiatyn przykluwa uwage, to caloksztalt Bagan powala.

Ogromna czesc Birmy jest niedostepna dla turystow i musi kryc jeszcze
wiecej wspanialych miejsc. Nie swiatynie jednak, ani nie przyroda jest
jednak najwiekszym pwoodem aby odwiedzac Birme, ale o tym w kolejnych
postach.