Gokyo Ri. Dookola nie ma nikogo, siedze sobie sam samiusienki na szczycie. Po lewej Cho Oyo
, w centrum Everest, Nuptse, Lotse, zaraz obok Makalu, po prawej
Cholatse, Taboche, Ama Dablam, Kantenga. Fala chmur wbija sie w
doline, powoli przykrywa lodowiec. Kolory coraz cieplejsze, od
zoltego, przez brazowy, pomarancz, po purpure. Za chwile tylko sama
kopula szczytowa Everestu swieci na czerwono. Czas uciekac na dol. To
tylko jeden, takich momentow byla cala masa.

Chwil, kiedy ciezko bylo o oddech, bylo jednak znacznie wiecej niz,
tych pieknych widokowo. Mimo, ze mama moja pochodzi z gor - Gor
Swietokrzyskich, nie odzidziczylem genow, ktore odpowiedzialne sa za
tolerancje na zmniejszona ilosc tlenu w powietrzu, w zwiazku z czym
aklimatyzuje sie dlugo i slabo. Z zalozeniem, ze z bolem glowy da sie
zyc, a wystrzegac trzeba sie innych symptomow wysokosciowki, parlem do
gory, charczac i sapiac przy tym jak zazynany prosiak. Tak to
wygladalo, dzien po dniu:

D1. przelot do Lukli (ok 2800), spacer do Monjo (2800).
D2. Monjo-Namche Bazaar (3400)-Tengboche (3800)
D3. Tengboche-Dingboche (4420)
D4. dzien restowy, Dingboche - Chukhung Ri (5550) - Dingboche
D5. Dingboche-Lobuche (4920)
D6. Lobuche - Gorak Shep (5160) - Everest Base Camp (5360) - Lobuche
D7. Lobuche - Kala Patthar (5545) - Lobuche (glowa przestala bolec)
D8. Lobuche - Dzonghla (4630; wiocha straszna, nie polecam)
D9. Dzonghla - Cho La Pass (5330) - Gokyo (4790)
D10. Gokyo - Piaty Staw (5th Lake) - Gokyo Ri (5360) - Gokyo
D11. Gokyo - Phortse (3810)
D12. Phortse - Bengkar (2630)